Een klein pannenkoekje

De eerste weken van dit nieuwe jaar heb ik me allesbehalve fit gevoeld. 2015 eindigde met twee weken vakantie (Costa Rica is echt een aanrader als je een beetje van natuur houdt!), terwijl ik het afgelopen jaar nooit langer dan 4 dagen achter elkaar níet heb gefietst. Dat was dus even afkicken. Voor de geest was het in wel een heerlijke afwisseling en zo ben ik in ieder geval mentaal en fysiek fris aan het nieuwe jaar begonnen.

Nil volentibus arduum!

With an awesome Asian adventure, I ended my 2015 cycling season on a high note. For me, it felt like some sort of a breakthrough, and just the thing I needed to keep myself motivated throughout this winter in preparation for a new cycling season. As I had the option of staying with the CCN cycling team for the 2016 season, I knew that there was appreciation for what I’d done. I will, however, stay with my club team Westland Wil Vooruit for the third consecutive year.

For this year the team got some extra firepower for the classics, as multiple riders came back after spending some time with other teams. This, together with the motivated team staff, allows for the team to not only have a shot at the overall classification in the Dutch Club Competition, but also go head to head with Continental teams in the Topcompetition and several UCI races. I’m really looking forward to the challenge of competing with the best semi-professionals.

With such a nice bunch of good riders, it’s hard not get excited for the upcoming season. So far the team training on the past few Saturdays has proven that the team houses a lot of talent. The Team goals of winning the club competition and becoming the best Dutch club team are objectives that I would like to contribute to. Besides that, I’d love to finally take a classics win, which so far seems to be elusive. With the proper training and aforementioned morale boost, nothing should be impossible in the upcoming cycling season. Nil volentibus arduum!

De weg naar het beloofde bami-land

Een beetje WTOS’er gaat graag naar de Bami. En waar kun je nu beter naar de Bami gaan dan in China, het beloofde Bami-land? Ik hoefde er dus niet lang over na te denken toen mij gevraagd werd om weer de Tour of Poyang Lake te rijden, een 11-daagse etappekoers in de Chinese provincie Jiangxi.

Goede voornemens

Een nieuw jaar vraagt traditioneel om goede voornemens. Hier heb ik zelf een hekel aan. Niet omdat ik bang ben om mijn goede voornemens uiteindelijk te breken, maar vooral omdat ik geen specifieke dag nodig heb om hiermee te beginnen.
Desalniettemin lijkt de eerste dag van het jaar me wel een mooie gelegenheid om mijn weblog weer nieuw leven in te blazen (met een veel logischer naam natuurlijk). De aanleiding hiervoor is te vinden in mijn meest recente fietsavonturen waarbij ik wat meer van de wereld heb ontdekt. Omdat foto's alleen het hele verhaal niet vertellen heb ik daarbij ook een stukje tekst geschreven. Uiteraard van ten minste 1001 woorden, anders is het zinloos. Dit vond ik leuk om te doen en om het nog leuker te maken deel ik dit graag met jou als lezer.
Mijn goede voornemen: minstens elke twee weken een bericht posten. (dus aan het einde van 2016 minstens 26 posts).
De beste wensen voor 2016!