Laatst heb ik een nieuw
stuur aangeschaft voor op mijn racefiets. Niet omdat ik ontevreden ben met mijn
oude stuur, want die pakt heerlijk beet, is stijf genoeg en zorgt dat ik in de
juiste houding kan zitten. Wat dat betreft was er geen reden om verder te kijken
naar een ander stuur. ‘Marginal gains’ zijn de toverwoorden die rondzingen in
het huidige topwielrennen en ik heb maar eens gekeken waar die voor mij te
behalen zijn.
Het nieuwe stuur wat ik heb uitgezocht is van Bontrager, het model de Race Lite Aero: een stuur met een ‘aerodynamische’ afgeplatte vorm. Volgens de marketing-afdeling van Bontrager bespaart dit stuur 23 seconden op een uur ten opzichte van een traditioneel rond stuur. Toen ik hiermee dus op mijn werk aan kwam verwachtte ik aan het einde van de werkdag 207 seconden eerder naar huis te kunnen, maar helaas ging dat niet door. De baas was het niet eens met de claim van Bontrager.
Nu is de claim ook
uitermate vaag. Hoe kun je nu stellen dat een voorwerp een uur 23 seconden
korter maakt, behalve dan wanneer je het hebt over een tijdreismachine of een
horloge die niet goed loopt. Blijkbaar heeft de marketing-afdeling aan de
ontwerp-afdeling gevraagd om bepaalde verkoopargumenten op te stellen en is
alles maar ingekort tot: bespaar 23 seconden op een uur. Het moet immers wel
vlot klinken.
Tijd om verder in te gaan
op deze vage claim. Nu volgen enkele aannames aangezien er verder geen
achtergrondinformatie is over de gestelde claim. Laten we ervan uitgaan dat ze
met de gestelde tijdswinst vooral doelen op de verbeterde aerodynamische
aspecten van het stuur. Wanneer ik gedurende een uur een vermogen zou trappen
van 300 watt, gaat daarvan ongeveer 25 watt verloren aan rolweerstand van de banden, 10 watt
aan wrijvingsweerstand (lagers, ketting, etc.) en het restant aan
luchtweerstand. Dat gedeelte is dus met 265 watt aanzienlijk en daar zal zeker
winst te behalen zijn. Tijd om daar verder in te duiken.
De formule voor luchtweerstand
is als volgt
FD = ½ ρ * CD * A * v2
Met daarbij het vermogen
volgens
PD = FD * v
Wat te herleiden is tot
PD = ½ ρ * CD * A * v3
Snelheid (v) speelt dus een zeer grote rol in dit
geheel. Daarnaast is de luchtweerstand afhankelijk van luchtdichtheid (ρ =1,2 (kg/m3) bij 20 graden
Celsius ), weerstandscoëfficiënt CD
(afhankelijk van de vorm) en frontaal oppervlak A (in m3). Voor een fietser van gemiddelde lengte
(183cm) en postuur (74kg), met de handen in de beugel, geldt een
weerstandscoëfficiënt van 0,88 en een frontaal oppervlak van 0,43 m3 (http://www.cyclingpowerlab.com/CyclingAerodynamics.aspx). Hiermee kan de snelheid berekend worden die met
een vermogen van 265 watt gehaald wordt. In dit geval komt dat neer op 10,52
m/s ofwel 37,90 km/u.
Maar hoe een groot aandeel heeft het stuurtje nu in de totale luchtweerstand van de fietser? Het enige wat ze zeggen is dat het tijd bespaart ten opzichte van een rond stuur. Laten we daar dus eens gaan vergelijken en zien wat de vermogenswinst is.
Bij een normaal rond
gevormd stuur zonder aerodynamisch profiel kan voor de weerstandscoëfficiënt
worden uitgegaan van een cirkelvormige doorsnede. Het frontaal oppervlak is te
bepalen door bijvoorbeeld in photoshop het aantal pixels te tellen met een
referentiewaarde (dus hoeveel mm2 is een pixel).
Illustratie van verschillende stuurbreedtes en drops |
Het kan ook benaderd
worden door wat vereenvoudigde afmetingen te nemen. De diameter van de buizen
van een stuur is over het algemeen 25,4mm. Moderne sturen hebben een
‘oversized’ diameter bij de stuurpenklemming van 31,8mm die taps toeloopt. Dit
tapse en oversized gedeelte is voor eenzelfde model stuur vaak gelijk voor
verschillende stuurbreedtes en drop. Aangenomen dat het oversized gedeelte 60
mm lang is en het taps gedeelte aan beide zijden nog eens 30mm. Bij een
aerodynamisch stuur zijn de tops vaak afgeplat. Nemen we een gemiddelde ‘dikte’
van dit afgeplatte gedeelte van 15 mm, dan wordt het frontaal oppervlak
kleiner. Nu kunnen we voor enkele stuurbreedtes en stuurdrops uitrekenen wat
het frontaal oppervlak is. Verschillen tussen een rond en aerodynamisch stuur
zullen vooral te vinden zijn bij de tops, dus kunnen we de drops voor nu buiten
beschouwing laten.
Typische CD-waardes
zijn 0,45 voor een cirkel en 0,1 voor een gestroomlijnd profiel. Voor de
snelheid wordt de eerder berekende v=10,52
m/s genomen. Het frontale oppervlak is eerder al berekend, waarbij we nu alleen
die van de tops gebruiken.Naast een verschil in
frontaal oppervlak is ook een verschil in de Cd-waarde tussen ronde en
aerodynamische tops. Bij aerodynamisch gevormde tops is vaak sprake van een
vleugelprofiel-doorsnede in plaats van een cirkel. Met de formule voor
luchtweerstand en de formule voor vermogen kan voor een rond en aerodynamisch
buisprofiel voor verschillende stuurbreedtes het benodigde wattage berekend
worden om de weerstand van een stuur te ‘overwinnen’.
Stuurbreedte
|
|||
380
|
420
|
460
|
|
Frond
|
0,319
|
0,353
|
0,387
|
Faero
|
0,051
|
0,055
|
0,059
|
Tabel 1 - luchtweerstand van de tops voor verschillende
stuurbreedtes en profielen
Stuurbreedte
|
|||
380
|
420
|
460
|
|
Prond
|
3,55
|
3,92
|
4,30
|
Paero
|
0,56
|
0,61
|
0,66
|
Tabel 2 - benodigde vermogen voor verschillende stuurbreedtes en profielen om de luchtweerstand van de
tops te overwinnen
Als we hier eerlijk
vergelijken voor sturen van gelijke breedte is het verschil tussen een rond en
aerodynamisch stuur tussen de 3 en 3,7 Watt. Bij een breed stuur maakt immers
het aerodynamische gedeelte een groter deel uit van het stuur. Nemen we voor nu
even een gemiddelde stuurbreedte 420 mm met bijbehorende vermogensverschil van
3,3 Watt, dan kunnen we berekenen wat deze winst betekent in tijd.
Met het aero stuur is het
nu alsof ik met mijn geleverde 265 Watt totaal een 268,3 Watt aan
luchtweerstandsvermogen overwin. Vullen we dit in de formule in, dan volgt een
nieuwe snelheid van 10,57 m/s ofwel 38,06 km/u, een winst van 0,16 km/u. Over
een uur tijd dus 160 meter. Bij deze snelheid staat dat gelijk aan 15,13
seconden.
Helaas, niet de beloofde
23 seconden.
In een volgend artikel:
verder rekenen hoe ik wel aan de 23 seconden winst op een uur zou kunnen komen.
Harder trainen Jos! Dan kom je vast aan die 23sec tijd winst... Of een Russische waaier dat gaat ook echt als een trein "succes gegarandeerd"
BeantwoordenVerwijderenTrainen is voor talentlozen. Ik ga het op een andere manier oplossen om die 23 seconden wel te halen :P
VerwijderenOverigens sta ik wel open voor die Russische waaier. Moet dan de meest aerodynamische persoon op kop?
Ha Jos, het begon te duizelen tijdens het lezen, maar de conclusie maakt een hoop goed ;) die claims gaan altijd uit van een wielrenner die solo rijd. Zou het nog uitmaken of je in een peleton rijd?
BeantwoordenVerwijderenBij dergelijke claims en berekeningen worden altijd heel veel aannames gedaan omdat het aantal mogelijke situaties gewoon gigantisch is. De aanname dat er iemand voor je rijdt maakt de aerodynamica natuurlijk anders en daarmee zal het effect van een aerodynamisch stuur ook niet exact hetzelfde zijn als wanneer je alleen rijdt (hoewel dat verschil waarschijnlijk verwaarloosbaar wordt). Dat je in een peloton sneller gaat mag wel duidelijk zijn. Of je dan nog steeds de vermogenswinst van 3 Watt hebt is een ander verhaal, en best wel lastig te berekenen.
Verwijderen