Als iemand nu langs het parcours van het districtskampioenschap in Hardinxveld-Giessendam loopt, zal hij kunnen zien dat alle kantjes er strak bij liggen. Mede te danken aan ondergetekende die bijna de gehele koers op het kantje heeft lopen harken.
Het parcours was mij wel bekend en dus wist ik ook dat een goede start cruciaal was. In een bestek van slechts 300 meter, 2 bochten, en 3 stevige sprints wist ik mijzelf in de eerste groep van 20 te wringen. Windkracht 3, smalle wegen en een gemotiveerd peloton zorgden ervoor dat op dat moment ongeveer de helft van de 80 starters al geklopt was.
Vrienden heb ik deze dag niet gemaakt, door op de belangrijke momenten mezelf naar voren te wringen. Wel verlengde ik zo elke keer mijn abonnement in de kopgroep met een ronde. Helaas bleek mijn kopgroep-strippenkaart na 5 rondes al vol en moest ik eraf. Gezellig met een paar andere jongens, dat dan weer wel. Dit gaf mij in ieder geval de tijd om mijn eigen achterwiel weer even vast te zetten zodat deze niet meer aanliep. Onderhoud is behoud...
In de tweede, achtervolgende groep was nog plek genoeg en dus nam ik weer mijn positie op het kantje in en begon ik aan mijn achtervolgende groep-strippenkaart. Deze bleek gelukkig voldoende strippen over te hebben om het de resterende 22 rondes te overleven.
Door de blessure aan mijn rechterknie is mijn rechterbeen verschrompeld en heeft het een klimmerspostuur aangenomen, terwijl tegelijkertijd mijn linkerbeen meer heeft moeten compenseren en is uitgegroeid tot het formaat van André 'de Gorilla' Greipel. Dat de aankomstlijn bovenop een viaduct was getrokken speelde dus wel in mijn kaart. In een stervende-zwanen-met-kramp-in-beide-benen-sprint kwam ik als 3e van ons groepje boven voor een 21e plek in de dag-uitslag. Ik was in ieder geval allang blij dat ik de finish heb gehaald.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten