Ho Chi Minh City, the final destination

After two weeks of suffering, laughing, crying, enjoying, riding, sightseeing, working, relaxing and lots of sweating, we have finally arrived at our final destination: Ho Chi Minh city. The last few days weren't that straightforward though. We were not merely chasing stage wins, we were in the mix for the prestigious overall classifications, both individual and teams.

Restdays need to be earned

Although September would be considered part of the rain season in Vietnam, we haven’t seen any during the race in the past few days. You could argue if that’s a good thing, because the sun and high temperatures in combination with high humidity might just be our worst enemy.

Stages one, two & three. You don't get anything for free.

On September 2^nd, the National Day of Vietnam, we found ourselves in the city centre of Hanoi, lining up at the start of the first stage of VTV Cup Ton Hoa Sen. Today’s stage was a 1,7 km loop around the popular tourist attraction Hoan Kiem lake, which we had to circle for 30 laps. We knew it would be a fast one, probably just like two years ago. The big difference now is that everybody’s still fresh and that showed with the fact that the race ended up in a bunch sprint and an average speed of 48 km/h. 

Holiday race

Recently I got told, yet again, that this blog has been silent for quite some time. I have to say that starting a new entry with these words feels kind of familiar. As putting down some words, and subsequently combining them into a story worth reading, is only a minor hobby of mine it suffices to say that I’ve found lots of other ways to spend my daily non-sleeping hours. It’s been almost a year since I started working 40 hours a week, which is not spectacular by any means, but sort of life-changing nonetheless. Or so I thought. 

Tour de Banyuwangi Ijen

Dit verhaal typ ik terwijl naast mij Bob in foetus-houding ligt te slapen op een naar verhouding best wel oké bankje in Kuala Lumpur Airport. Want ja, een nachtje doorhalen vanwege vertragingen en het mislopen van je laatste vlucht naar Amsterdam hoort ook wel een beetje bij het avontuur. Slapen doe ik thuis wel weer. Seizoen klaar, tijd zat.

Hoe je een heuvel-parcours afvlakt

Nu we twee dagen verder zijn heb ik inmiddels de teleurstelling wel achter me kunnen laten en kan ik wel genieten van de zilveren plak die hier naast me op tafel ligt. Hoewel het NK vrijwel elk jaar wel een doel voor mij is had ik dit jaar toch wel mijn twijfels.

Une course déjà vu

Een nieuw wielerseizoen vraagt om nieuwe wielerverhalen. Een ‘nieuw’ verhaal schrijven is niet zo eenvoudig meer, want na al die jaren koers krijg je bijna het idee dat je alles al een keer meegemaakt hebt. Une course déjà vu.